Amerikaanse eik

Midden vorige eeuw zochten ze een boom die op arme droge grond kan overleven en hier de grond verbeteert zodat andere soorten hier aangeplant kunnen worden. Deze uit Amerika komende bosboom is toen op grote schaal aangeplant om zijn bodem verzorgende kwaliteit. Dit doet hij ook wel hij heeft relatief makkelijk verteerbare bladeren en heeft een positieve invloed op de grond.

quercus rubra , Amerikaanse eikenbos 90% van wat hier staat is Amerikaanse eik. Er is gekapt en de jonge eiken nemen agressief de ontstane ruimte in.

Het probleem is dat hij een enorme verjonging capaciteit heeft en na kappen loopt hij heel makkelijk uit ook geeft hij al op jonge leeftijd eikels en hij is groter dan zijn concurrenten. Onder een Amerikaanse eiken bestand groeit weinig en bij het opvallen van het bladerdak is hij als eerste om het ontstane gat op te vullen. Door zijn groeisnelheid en zijn grote generatieve vermenigvuldiging capaciteit en zijn grote en schaduwvorming zijn op arme relatief droge zandgronden de inheemse concurrenten niet tegen hem opgewassen. Hij neemt de standplek geheel over. Een klein geluk is dat zijn eikels door vogels en dieren worden verspreid en niet door de wind. De meeste eikels vallen dan ook onder de boom of hier in de buurt van. Het zijn grote eikels een hele sjouw voor vogels en dieren.

amerikaanse eik bosrand

amerikaanse eik bosrand

Het is een mooie boom prachtige herfstkleuren donker groenblad en een elegante stam. Maar voor de natuur van weinig waarde heeft weinig specifieke insecten en schimmels die op hem leven heel anders dan onze eigen eik. Dit komt eigenlijk bij alle uitheemse soorten voor. Het is een echte bosboom en schaduwsoort maar als hij de kans krijgt groeit hij ook op andere standplaatsen om deze dan geheel naar zijn hand te zetten door bosvorming. Een pionier soort dus, in ons land gebeurt dit voornamelijk op droge goed afwaterende arme zandgronden. Helaas zijn dit laatste gronden die door onze voorouders niet zijn ontgonnen. Veel van onze natuurlijke bossen staan op deze gronden.

boom amerikaanse eik

boom amerikaanse eik

qeurcus rubra
jong blad amerikaanse eik halverwege de zomer
blad amerikaanse eik

foto’s aanklikken voor vergrotingen

uitlopende bloeiende Amerikaanse eik
jong uitlopend blad
uitlopende toekomstige tak
uitlopende tak amerikaanse eik, horizontale stand, om zoveel mogelijk licht te vangen, bosboom.
mannelijke katjes amerikaanse eik
bloemen amerikaanse eik
1 jarige eikels amerikaanse eik
1 jarige eikels amerikaanse eik
zaailingen amerikaanse eik
opslag amerikaanse eik

 

stam qeurcus rubra
amerikaanse eik, snel vertakt

 

amerikaanse eiken
qeurcus rubra bos in herfstkleuren

 

amerikaanse eiken bestand, in het voorjaar. bos is totaal overgenomen door de amerikaanse eik
bosrand met alleen maar amerikaanse eik. bomen en opslag.

 

 

stammen amerikaanse eik, waarschijnlijk afgezetten eik die weer is gaan uiltlopen
uitlopende afgezaagde boomstronk amerikaanse eik

Hier staan twee Amerikaanse eiken die al snel zijn vertakt. Normaal kennen we ze als grote bomen met lange rechte stammen, deze bomen hebben de neiging om bij licht concurrentie de hoogte in te schieten. Hier staan de bomen solitair en gaan ze net zoals andere bomen geen energie verspillen met hoogte groei maar gaan snel vergaffelen en vertakken om zo veel blad te kunnen dragen. Het is een relatief natte standplaats waardoor er minder zuurstof in de grond zit. In een natte grasvegetatie zijn er weinig opneembare voedingsstoffen aanwezig deze zit opgeslagen in de dikke zode laag. Deze zode belemmerd ook nog eens de lucht circulatie. Een dikke zompige grasvegetatie is (in drenthe) vaak ook een aanwijzing voor een leemhoudende grond. Een mindere standplaats voor een grote boom. Deze Amerikaanse eiken hebben zich hier op aangepast.

standplaats eiken

7 Reacties op “Amerikaanse eik”

  1. Govre september 9, 2014 om 9:51 pm

    Tsjaa….de Amerikaanse Eik. Ik lees hier dat ie niet inheems zou zijn. Dat is ie wel. Hij is hier op een bepaalde dag door een bepaalde reden gekomen. In dit geval door een dierensoort die nu eenmaal bepalend is op deze wereld: homo sapiens. Het is, als je er goed over nadenkt, raar dat deze soort om een of andere reden geen soorten zouden mogen verspreiden of dat soortverspreiding door deze soort “onnatuurlijk is”. Dat is onaantoonbaar, er wordt een onderscheid gemaakt dat er niet is. Dispersie door mensen geschiedt al 10.000 jaren. Hoe meer mensen, hoe beter hun vervoer, hoe meer kans op uitwisseling van soorten.

    Dat een Amerikaanse Eik waarde zou moeten hebben voor de natuur omdat er weinig specifieke soorten op leven is ook vreemd. Dat geldt namelijk nog meer voor de Taxus en de Hulst, waar vrijwel geen insecten opleven. Maar die worden niet weggenomen.

    Dat deze boom overheerst op sommige plekken is een vorm van surivival of the fittest. Op de genoemde standplaats is de boom de sterkste. Ook dat is nu eenmaal hoe het werkt in de natuur.
    Overigens wil ik nog wel zien dat een Amerikaanse Eik in een beukenbestand gaat groeien. Of onder een fijnspar. En ik zie een Tsuga nog wel onder de Amerikaanse Eik groeien.

    Omdat successie lang duurt, moet je ook eens afwachten. Waarom zou de natuur iets moeten worden wat een mens graag wil (een boswachter, een natuurorganisatie etc).? Op tijdsschalen van diezelfde mens? Hoe ziet de successie eruit bijde Amerikaanse Eik, over 150- 300 jaar?

    Verder: het klimaat warmt op. Een gedegen wetenschap als klimatologie geeft ook aan dat die opwarming alleen maar zal doorzetten, met horten en stoten, maar warmer worden zal het. Aangezien klimaat een zeer belangrijke factor is, kun je je ook nog eens afvrage of iets dat in 1700 “inheems”was bij een jaargemiddlede temperatuur van 8,5 graden dat ook wel is bij een jaargemiddelde van 11 C (zoals we nu hebben). De standplaats van veel Nederlandse soorten bevindt zich zo langzamerhand in Zuid Zweden.

    Wat ik bij toch veel mensen zie die “natuur” zerggen voor te staan, is meer de vrije hand willen om die natuur naar HUN hand te zetten. En daarbij is eenwel heel conservatief beeld, waarin nieuwkomers zo goed al sniet passen en het verleden wordt bewierookt, het uitgangspunt. Alsof er niet (al even) een nieuwe realiteit is. Er wordt te pas en te onpas het woord natuur gebruikt. Zoals dus bij deze eik. Maar vertel me eens: hoe natuurlijk is die biotopp heide nu eigenlijk? Is die niet door de mens ontstaan, ergens rond het jaar 1000? En is die, doordat het niet meer haalbaar was om schapen en geiten te hoeden, oip geheel natuurlijke wijze verdwenen? Waarom dat die heide soms op grote schaal herinvoeren? Het is niet zomaar een niet-inheemse boom, het is een volledig kunstmatig landschap! Omdat er een paat soorten in groeien die zeldzaam zijn? De vraag is dan: waarom is “zeldzaam” van belang? Wat is belangrijk aan “zeldzaam”.

    Ik denk dat veel terug te voeren is op een, heel simpel feit: heel wat mensen die natuur voorstaan kunnen maar heel slecht tegen het feit dat die natuur zonder ingrijpen volkomen veranderd. Als we nu alles laten doen, hebben we vrijwel geen heide meer. hebben we veel en veel meer bos. en hebben we een heel gemengd bos her en der met diverse boomsoorten van over de hele wereld. De natuur zou daarmee zeer sterk lijken op onze cultuur, die ook niet meer klederdracht met klompen is maar waarbij je Thais, Chinees, Mexicaanse kunt eten, muziek uit Nederland, Engeland, brazilie etc kunt horen. Waar je ook bent. Net zoals de wereld is de natuur per standplaats dan ook veel diverser geworden en in mijn ogen ook veel leuker dan dat oude landschap dat we in NEderland ooit hadden.

    Omarm daarom liever de novel ecosystems, omarm de nieuwe soorten en accepteer veranderingen. Hoef je niet te beheren, niet constant te “”sturen” maar gewoon zien wat er gebeurt zonder enig oordeel. Wat is, dat is. Er gaat niks fout, zaken veranderen, zaken verdwijnen en nieuwe komen er voor terug. Verandering. de enige constante in dit heelal…

    Beantwoorden
  2. Gerard van Wilgen september 6, 2015 om 9:34 pm

    Het valt niet te ontkennen dat vele vormen van natuurbeheer (eigenlijk een contradictio in terminis) nogal wat weg hebben van grootschalig tuinieren, waarbij soms zelfs gewassen worden aangeplant die hier net als de Amerikaanse eik ooit door de mens zijn ingevoerd.

    Beantwoorden
  3. steven april 25, 2018 om 1:18 am

    ik heb het geluk om in bosgebied te kunnen wonen. ik moet me daardoor aan allerlei regeltjes houden…
    Ik doe niet anders dan bomen planten, liefst snel groeiende. een mix van inheems en uitheems, oa berk en amerikaanse eik…
    ik moet wel! want de buren rondom spelen het spelletje van bosbeheer leuk mee, die hebben altijd een reden om te kappen! spijtig in een gemixt bos van grove den, amerikaanse eik en amerikaanse vogelkers.
    men kijkt altijd naar de toekemst. ik begrijp dat niet, ik wil gewoon NU, in MIJN leven bomen zien.

    Beantwoorden
    • wimvanderneut april 30, 2018 om 12:13 pm

      Misschien kappen ze de amerikaanse eik en bospest omdat ze dit uitheemse soorten vinden. Uiteindelijk een verloren gevecht. De natuur kan zich zelf heel goed redden wij hoeven niet te kappen in een gemengd bos.
      mvrgr
      wim vd neut

      Beantwoorden
  4. laurentgoossens2014 september 20, 2020 om 2:26 pm

    We hebben een Amerikaanse eik ( uitheemse exoot in Vlaanderen). We willen hem behouden, maar willen toch een extra inspanning doen om hem te laten ‘integreren’.
    Zouden we via deze weg advies kunnen krijgen?
    We dachten aan een (aantal) vogelkastjes en voeder voorzieningen, maar zonder voorkennis.

    Daarom horen we het graag van ervaringsdeskundigen. Helpen jullie ons op weg?

    Beantwoorden
    • wimvanderneut september 28, 2020 om 11:10 am

      Helaas het echte integreren moet de natuur zelf doen, hebben wij geen invloed op. Een heel langdurig proces. Vooral niet kappen er zijn wel vogels en insecten die gebruik maken van de boom. Alleen veel minder als de inlandse eiken. Een paar vogelnestkastjes zijn altijd goed.

      Beantwoorden

Plaats een reactie